معنی نی لبک

نی لبک. [ن َ/ ن ِ ل َ ب َ] (اِ مرکب) فلوت. قسمی مزمار باریک تر در جسم و آوا از نی. (یادداشت مؤلف). قسمی آلت موسیقی بادی است که آن را از نی سازند، یک سر آن را بین دو لب نهند و با دمیدن نوازند. (فرهنگ فارسی معین).

نی لبک زدن. [ن َ / ن ِ ل َ ب َ زَ دَ] (مص مرکب) نواختن نی لبک. با دمیدن در نی لبک آهنگ نواختن.

نی لبک زن. [ن َ / ن ِ ل َ ب َ زَ] (نف مرکب) آنکه نی لبک نوازد.

لبک. [ل َ ب ِ] (ع ص) امر لبک، کار آمیخته و مشتبه. (منتهی الارب).

لبک. [ل َ] (ع اِ) چیز آمیخته. لبکه. (منتهی الارب). || (مص) آمیختن کار. (منتهی الارب) (تاج المصادر). || گرد آوردن اشکنه را جهت خوردن. || آمیختن پِسْت با انگبین و جز آن. (منتهی الارب).

نی نی. (ق مرکب) کلمه ای است در نفی که به طور تأکید استعمال می کنند. (ناظم الاطباء). نه ! نه !. (فرهنگ فارسی معین):
نی نی که چرخ و دهر ندانند قدر فضل
این گفته بود گاه جوانی پدر مرا.
ناصرخسرو.
نی نی به گمان نیکم از بخت
کارم همه چون گمان ببینم.
خاقانی.

Pipe

kaval

نوعی نی کوچک،

(نِ لَ بَ) (اِمر.) نی کوچک که با لب نواخته می شود.

(اسم) قسمی آلت موسیقی بادی است که آنرا از نی سازند یک سر آنرا بین دولب نهند و با دمیدن نوازند.

Harmonischer oberton [noun]

فلوت

نای

توتک

نوعی ماهی است

لَبِک، در هم و مغشوش،

112